Update 26-05-2013
Eerst stond er op deze plaats een volledig engelstalig artikel van Adam Michaelis. (een pseudoniem)
Deze heeft ook nog een ander artikel geschreven over de zogenaamde tegenstelling tussen Sergej Prokofieff en Judith von Halle.Inmiddels is er ook een appendix.C.
Dit artikel wil volgens de auteur een opmaat zijn om, zelf tot eigen onderzoek te komen.
In de discussie die er momenteel is, is er een tendens om het probleem wat er lijkt te zijn tussen Judith von Halle en Sergej Prokofieff te verengen tot een soort polemiek tussen deze twee mensen en hun respectievelijke aanhangers.In andere updates in dit blog heb ik al aangegeven dat er m.i. heel andere zaken spelen op de achtergrond. Een vorige bijdrage over Jezuïeten ging al meer in die richting.
Ik heb het engelse artikel toch maar verwijderd en laat het bij verwijzingen naar links, omdat er toch wel enkele problematische dingen in vermeld worden (zwarte magie). Mede door het feit dat Michael Eggert en Jostein Saether erg enthousiast zijn over deze Adam Michaelis, Ook het feit dat deze persoon onder pseudoniem opereert kan te denken geven.
Jostein Saether schrijft in zijn blog ook over dit thema en probeert humor te gebruiken en beschrijft dat er twee gnomen op zijn schouders zitten::
Sagt der eine Gnom zum andern: „Der Mensch redet zwar von der Fußwaschung, aber praktiziert es nicht mit seinem Nächsten.“ Sagt der andere Gnom zum ersten: „Ja, er schreibt Bücher über die okkulte Bedeutung des Verzeihens, aber vergebt nicht seinen Nächsten, wenn es nötig wäre.“
Hij noemt daarbij niet de naam van Prokofieff, maar het moge duidelijk zijn dat hij wel partij trekt, zoals ook in andere artikelen van hem bemerkbaar is.
Ook Ansgar Martins kan niet achterblijven en schrijft erover in zijn blog.
Toen ik ooit bij Michel Gastkemper op zijn blog mijn verontrusting over deze Ansgar Martins uitsprak, was dit zijn antwoord:
Kees zei In de hele discussie kan ik niet zo goed plaatsen waarom Ansgar Martins zo vaak ten tonele gevoerd wordt. Als je de website van betreffende man bezoekt en eea leest dan is het duidelijk dat hij noch de antroposofie noch Steiner werkelijk serieus neemt, integendeel hij hanteert een grote zaag om de stoelpoten daarvan door te zagen. Daarmee is hij in goed gezelschap van een aantal auteurs van Info3 zoals oa Felix Hau die hetzelfde streven hebben.
23 september 2012 18:09
Michel Gastkemper zei Beste Kees, Ik kan wel begrijpen dat je je afvraagt waarom ik zo positief ben over Ansgar Martins. Je indruk van de inhoud van zijn teksten klopt wel ongeveer. Alleen denk ik niet, zoals jij, dat hij de antroposofie en Steiner niet serieus neemt. Hij neemt die uitermate serieus! Hij beoordeelt deze echter vanuit een andere hoek dan antroposofen over het algemeen doen. Of dat helemaal terecht is, is dan de vraag. Maar meekijkend met zijn blik kunnen je dingen gaan opvallen die je anders niet ziet. En dat vind ik waardevol. In die zin sla ik hem hoger aan dan alle andere critici met wie je hem kunt vergelijken. Daarbij zijn er enkele punten die ik belangrijk vind. Om te beginnen is hij pas 21. In dat opzicht is het verbazingwekkend hoe goed hij thuis is in de literatuur; hij is bijzonder geïnteresseerd engenuanceerd in historische aspecten en weet ontzettend veel te vinden. En hij is een oud-vrijescholier die niet ontevreden of zelfs maar rancuneus is ten opzichte van zijn oude school; maar hij heeft er wel een heleboel (ook ongemakkelijke) vragen over. Deze leeftijd maakt ook dat hij nog erg jong is, in meerdere opzichten – maar de wijsheid der jaren komt vanzelf wel. Je moet hem daarvoor tijd gunnen. En wat zijn radicaliteit betreft; ook dat kan een teken van zijn leeftijd zijn. Denk maar aan hoe radicaal Steiner in zijn jonge jaren was en hoe sterk hij van allerlei afwees, niet in het minst van alles het christendom waar hij op jonge leeftijd werkelijk niets van moest hebben; in zijn publicaties bleef daarvan niets heel. Later werd dat heel anders: oppervlakkig gezien precies het omgekeerde. Ik kan niet in de toekomst kijken, maar als ik lees wat Ansgar Martins allemaal schrijft, heb ik de indruk dat hij op een goede manier op weg is, non-conformistisch, waarbij ik erg benieuwd ben waar hij uiteindelijk uitkomt. Je zou ook kunnen zeggen dat ik vertrouwen heb in hem als persoon: nog meer in het wie dan in het wat. Ik kan me echter voorstellen dat jij dit allemaal anders beleeft.
(vet door blogauteur)
Nu we hebben nog even tijd om te zien of deze jonge man nog van een Saulus tot een Paulus wordt tav de antroposofie. In bovenstaand artikel ,in ieder geval nog niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten