Update 1-12-2012 : Judith wo ist der Leichnam von Lazarus geblieben?
Op een Duits forum kwam iets ter sprake inzake uitspraken van Judith von Halle over Johannes Zebedeus.
hier waren al enkele citaten van JvH desbetreffend aangehaald, men kan ze daar nalezen.
JvH had het er dus over, dat bij de opwekking van Lazarus door Christus er nog iets plaatsvond (Steiner heeft daar nooit over gesproken) namelijk dat kort voor de opwekking van Lazarus, Johannes Zebedeus stierf en dat zijn etherlichaam een verhuizing maakte naar Lazarus. Immers zei JvH; het fysiele lichaam van Lazarus was echt dood (dus het was geen inwijdingsslaap in de oude zin) en het stonk reeds (staat ook in de bijbel) en het etherlichaam van Lazarus zou reeds verdwenen zijn en in de etherkosmos opgelost zijn.
Het etherlichaam van Johannes Zebedeus in Lazarus zou dan in de korte tijd die er was tussen het dood liggen in het graf en de wekroep van Christus Lazarus kom uit, een compleet nieuw fysiek lichaam geschapen hebben wat zelfs vlgs JvH leek op Joh.Zebedeuus, omdat het diens etherlichaam met de overeenkomstige vormkrachten was.
Op zich is dit al heel wonderlijk en dat is ook in bovenstaande link reeds beargumenteerd. Maar het volgende diende zich ook nog aan.
Een dood lichaam, een lijk, heeft zeker meer dan 4 dagen nodig om geheel tot stof te vergaan. Lazarus was in windselen gehuld en deze zaten daar al na zijn als dood geziene toestand. Dus binnen de windsels was er steeds het lijk van Lazarus (Steiner zei overigens wel dat het een doodsslaap betrof).
Hoe hebben we ons nu overeenkomstig JvH voor te stellen, dat er binnen de windsels een compleet nieuw fysiek lichaam gevormd wordt met de kenmerken van Zebedeus? Moeten we dat ons zo voorstellen net als bij Christus, die 3 jaar in het lichaam van Jezus geleefd had en het daardoor als inwonende God compleet verbrande, zodat het na een aardbeving en een wervelwind als stof in de aarde opgenomen kon worden.? Dan zou er pas plaats komen voor eeen nieuw te scheppen fysiek lichaam. In het evangelie en bij Steiner geen aanduidingen in die richting. Bovendien was Lazarus (in vroeger leven Hieram) niet van een dusdanige geestelijke hoogte als mens die zich ontwikkeld had tot de verstandsziel dat hij een fysiek verbrandingsproces als bij Christus had kunnen veroorzaken. Of moeten we dan denken aan de metafoor van de rups die in zijn cocon tot vlinder wordt? De rups zou dan het lijk van Lazarus zijn en de vlinder de opgewekte Johannes. Maar dat zou weer niet passen bij het stinken van het vervallende lijk.Zou dit etherlichaam van Zebedeus in staat zijn het lijk van Lazarus te herscheppen naar zijn eigen beeld, binnen de windsels?
Bovendien als Christus zegt, de tempel kan afgebroken worden, maar ik bouw het in 3 dagen weer op, dan is dat ook al een veel langere periode dan boven aangeduid. Bovendien had hij het daar over Zijn eigen proces van de opstanding, waarbij ook een opstandinglichaam als het echte fysiek achter het minerale fysieke gevormd werd.
Een prangende vraag aan JvH zou dan ook kunnen zijn, waar is het lijk van Lazarus gebleven?
verder...
later in het boek naar aanleiding van een vragenbeantwoording wordt nog gezegd, hoe snel de opbouw van een nieuw fysiek lichaam van een volwassen man opgebouwd wordt:
dus de opbouw van een nieuw fysiek lichaam voor Lazarus-Johannes vond plaats in slechts de geringe tijd die er was tussen de roep van Christus en het naar buiten komen van Lazarus-Johannes uit het graf!
verder: seite 116 auch unter Heranziehung der Evangelienstelle, die jene Szene beschreibt, da der Christus Jesus seinen Juengern deutlich macht, dass es sich nicht darum handelt, dass Lazarus in einen herkoemmlichen Einweihungsschlaf gefallen ist, in den todesaehnlichen, drie Tage waehrenden Einweihungszustand, der bewacht werden und wieder beendet werden konnte durch einen Hierophanten, sondern das Lazazrus tatsaechlich verstorben ist.
hier wijkt Judith af van Steiner zie citaat: Steiner GA 57 seite 134-
overigens kwam ik op deze website nog wat interessante informatie over Johannes Zebedeus tegen van een theoloog. Johannes de Evangelist is weliswaar bij hem niet dezelfde als Lazarus, maar ene Johannes Marcus.Dus duidelijk anders dan Steiner verteld. Maar diverse gegevens over Zebedeus in zijn artikel genoemd verdienen in de context van wat JvH daarover zei wel aandacht.
seite 85 denn der Aetherleib des Zebedaeus-Sohnes erzeugte in dem Johannes-Lazarus einen physischen Leib, der von den aetherischen Wesensmerkmalen dieses Zebedaeus-Sohnes gepraegt war,...
seite 122 Judith erzaehlt von den verwesenden physischen Leibes von Lazarus das in den Tod geht und als folge davon auch sein Aetherleib sich davon trennt:
..dass der physische Leib des Lazarus in den Tod geht und demzufolge auch der Aetherleib verschwindet, sich in die geistigen Sphaeren einschreibt....s 123 Dieser dem neuen Juenger gestiftete Aetherleib konnte sich dann binnen kuerzester Zeit einen neuen physischen Leib aufbauen...
seite 135...sondern die Stiftung geschah in dem Augenblick, da der Christus Jesus an der Gruft des Lazarus stand, in dem Augenblick, da der Christus durch das Wort, den Ruf an Lazarus, die Initiation vollzog und damit den neuen Juenger . In einem Augenblick kommen zusammen sozusagen von oben aus den Himmelshoehen die hohen geistigen Gliedern des Taufers mit den von unten gestifteten niederen geistigen Gliedern des Lazarus und darueber hinaus dieser neue Aetherleib, der von Johannes Zebedaeus ausgebildet worden war und mit dessen Hilfe ein neuer physischer Leib aufgebaut werden sollte....
RS: Einweihungsgeschichten werden uns zu allen Zeiten unter Verhüllung erzählt. Das Lazarus-Wunder ist nichts anderes als die wunderbare und gewaltige Darstellung, wie der Christus* den ersten Eingeweihten des Neuen Testamentes geschaffen hat, wie der Eingeweihte (als Initiator) bei seinem Schüler, der dreieinhalb Tage in einem todähnlichen Zustande lag, die Seele wieder zurückrief in den Leib, nachdem sie die Wanderung durch die geistige Welt gemacht hatte, um nachher durch den Christus selbst erweckt zu werden. Es konnteder Christus Jesus nicht den Zarathustra* als den berufenen Repräsentanten des 2.nachatlantischen Zeitalters auferwecken. Doch war gleichsam stellvertretend eineandere Individualität auf Erden verkörpert in jener Zeit, deren Entwickelung und für die Menschheit bedeutsamste Mission in merkwürdiger Weise derjenigen des Zarathustra parallel ging. Es war dies Lazarus, der wiedergeborene Hiram-Abiff, der bedeutungsvollste der Kainssöhne, der gleichfalls gearbeitet hatte an der Erdenmission von dem menschlichen Ich aus, wie es Zarathustra im alten Persien* getan hatte. Der Christus erfährt von seiner Krankheit und er spricht zu seinen Jüngern von dem Tode des Lazarus………..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten